Bussen-Schutten na 600 jaar weer met SJÓNK naar Venlo

De reuzenoptocht te Venlo

Op zondag 23 mei 2004, voor de Reuzenoptocht "Venlo Reuzengroot", waar de Bussen-Schutten als enige schutterij voor waren uitgenodigd, hebben wij een historisch feit herdacht. Volgens de Venlose geschiedenis heerste 600 jaar geleden na een zware belegering een grote hongersnood in de stad. De boeren uit Neer hebben toen levensbehoefte en sjónk naar de stad gebracht.
De Venlose Magistraat (nu burgemeester genoemd) schonk hun daarop vrijheid van marktrechten en als aandenken werd later het Sjinkemenke op de markt geplaatst, één jaar voor het Menneke Pis in Brussel, namelijk 1618. Dit feit wordt door de stadsgidsen tijdens rondleidingen nog aangehaald.
Op het stadhuis is door een afvaardiging van onze vereniging op een ludieke manier ten overstaan van vele genodigden en hoogwaardigheidsbekleders een sjónk aangeboden aan Burgemeester Schrijen, welk door de aanwezigen enorm gewaardeerd werd met een daverend applaus. Dat deze blijk van waardering echt was, bleek wel uit het feit dit optreden na de optocht het gesprek van de dag was. Als blijvend aandenken is hierbij een oorkonde aangeboden, waarvan de tekst verderop in dit artikel te lezen is. Dit feit is beklonken met het gezamelijk drinken van een glas Mäöledröpke.
Hierna hebben wij, tussen de reuzen van alle steden uit Nederland, België, Frankrijk en Duitsland door vele dikke rijen toeschouwers in de optocht meegelopen, waar vele OLS-organisatoren nog jaloers op zouden zijn, midden door de binnenstad.

De oorkondetekst:

Drie en twinjtig mei, twiëdoezendj en veer

VenloNaere
Vandaag kwome wae, de Bösse-Sjötte van Naer
Mèt alle gebreurs nao Venlo haer.

Dit op oetnuediging vanne sjtad Venlo, vanwaege de vrinjsjappelikke benj
En natuurlik kwome wae den ouch neet mèt laeg henj

Prónt wie väör 600 jaor
Wore wae dao zoea mèt klaor

Wie toen tiejes eine zjwaore hongersnoead
De Naere de Venloosche redje vanne doead

Ze redje toen 't hiël Venloosche laeve
Door häör van die lekker Naere sjónk te gaeve

't Laeve haje ze ane Naere te danke en det wole ze toeane
En häör daoväör good beloeane

Zuuj plaatsdje ein beeldj van 't Sjinke Menke oet Naer
Det haaj natuurlik ederein gaer

En det is nog neet alles, mótj gae weite
Vanaaf toen zeen alle Venloosche VenloNaer kómme te heite